ΛΙΓΟΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ...

Γειααα!

Είμαι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας που απλά δεν αντέχει άλλο αυτόν τον κόσμο...

Το γιατί δεν τον αντέχω, το έχουν πει άλλοι πολύ πιο περίτεχνα και αναλυτικά από όσο θα το έλεγα εγώ ακόμη και αν είχα τον χρόνο.

Όπως αρκετοί απ' όσους γνωρίζω, έτσι κι εγώ δεν έχω αυταπάτες για ένα μέλλον καλύτερο.Το "κάθε πέρσι και καλύτερα" γνωρίζουμε καλά πως είναι το καινούριο moto πια...

Οπότε δεν είμαι ακόμη ένα παιδάκι που θέλει να αλλάξει τον κόσμο.Όχι.

Είμαι ένα εξοργισμένο παιδάκι, που πιστεύει πως πλέον δεν έχει τίποτα να χάσει και πως το να παλέψει για τη μηδαμινή πιθανότητα ενός καλύτερου αύριο είναι ό,τι του έχει μείνει.

Τέρμα τα λόγια και τα αει συχτήρια όμως για την κατάστασή μας.

Αν και χρήσιμα, όπως χρήσιμες και οι πορείες και το αγωνιστικό σουβλάκι ή καφέ μετά σε κάποια πλατεία, ήρθε η ώρα οι επιθέσεις μας να γίνουν μαζικότερες, αγωνιστικότερες και πιο ενοχλητικές.

Η άποψή μου (συνοπτικά) είναι πως, πιο ενοχλητικοί γινόμαστε με:

Α.ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

1.Μαζικές πορείες (βεβαίως-βεβαίως).

2.Διαμαρτυρία, κατάδειξη και διάδοση των όποιων συνηθισμένων μπινιών (για να το εκφράσω όσο πιο κόσμια μπορώ) της εκάστοτε κυβέρνησης.

3.Συσπείρωση, αυτοοργάνωση,ενημέρωση και συνεργασία σε τοπικά επίπεδα για δράσεις-αντιδράσεις.

Β.ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

1.Καταγγελία και κατάδειξη παρανομιών, απαίτηση δικαιωμάτων μας από την άμεση εξουσία που επιβάλλεται στον καθένα μας ξεχωριστά (αφεντικό,καθηγητής κλπ).

2.Αφύπνιση μαζικής συνείδησης συνεργατών,συμφοιτητών μας κλπ για την ομαδική διεκδίκηση δικαιωμάτων μας.

3.Συσπείρωση, αυτοοργάνωση,ενημέρωση και συνεργασία για δράσεις στον χώρο εργασίας,εκπαίδευσης κλπ, και επέκταση των όποιων σοβαρών ζητημάτων-αιτημάτων σε τοπικά ή κοινοτικά επίπεδα.

Βλέπουμε επομένως, πως όποια κι αν είναι η εξουσία που μας ασκείται -μεγάλη ή μικρή-, η μόνη πιθανότητα που έχουμε να σταθούμε στα πόδια μας απέναντί της, είναι μέσω της συνεργασίας.

-ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ-