Ξεφτίλααα!!!!
Το "κράτος" κόβει παράνομα τα δέντρα, ενω δέρνει τους κάτοικους που διαμαρτύρονται για την παρανομία!
Ούτε στη χούντα δεν γίνονταν αυτά...!!(σιγά μην έπεφτε ξύλο για λίγα δέντρα-θα ήταν πιο ανεκτικοί!)
Πλέον τα ματ επιβάλουν με την βια παράνομες πράξεις.Πως σας ακούγεται???
Στην οδό Κύπρου κ Πατησίων υπήρχε μέχρι πρότινος ένα ωραίο μικρο παρκακι.
Μπορείτε να το ξεχάσετε.
Παρόλο που υπάρχει απόφαση που λέει οτι είναι παράνομο να κόβεις δέντρα στην Κυψέλη λόγο του οτι είναι η ποιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αττικής και κάθε δέντρο είναι ζωτικής σημασίας για το βιοτικό επίπεδο των στοιβαγμένων κατοίκων...
Όμως εννοείτε πως όταν παίσουν οι μίζες τότε όλα γίνονται σε αυτή την κώλοχωρα μας!
Το παρανοϊκό είναι οτι εμ παρανομούν, εμ κατεβάζουν τα ματ να μας δείρουν (όλους εμάς τους πολίτες που ενδιαφερθήκαμε) γιατί υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας και τα κεκτημένα μας και ολα αυτά γίνονται για να μην καταφέρουν να πράξουν ό,τι παρανομία αυτοί θέλουν.Ε, αυτό κι αν είναι σχιζοφρένεια.
Α,και να αναφέρω οτι αυτούς που έδερναν δεν ήταν κάποιοι κακοποιοί, άλλα κάτοικοι της περιοχής,γύρω περιοχών της Αθήνας που ήρθαν για ενίσχυση και ηλικιωμένοι, που το μόνο που θέλουν είναι λίγο πράσινο σε αυτή την τσιμεντουπολη.
Άλλα ξέχασα,το πάρκο δεν φέρνει λεφτά στον εκάστοτε πουλημενο πολιτικό ενώ το πάρκινγκ θα φέρει.
Ξέχασα.Όλα για το χρήμα.
Όλα πλέον έχουν την τιμή τους και το καλύτερο είναι ότι εμείς επιτρέπουμε να γίνονται αυτά και με χαμηλή τιμή...
ΚΟΜΜΕΝΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΜΑΤ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΙΕΙΤΕ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ ΚΕΡΝΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΟΜΜΕΝΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΜΑΤ ΜΕΣ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΟΜΜΕΝΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΤΕΤΟΙΑ ΜΟΝΟ ΦΥΛΑΝΕ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ
ΦΥΛΑΓΑΤΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΜΑΛΑΚΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΒΕΤΕ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΜΕΣ ΤΑ ΠΑΡΚΑ
ΠΑΡΚΟ ΟΧΙ ΠΑΡΚΙΝΓΚ
ΕΜ ΚΟΒΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ ΕΜ ΦΕΡΝΟΥΝ ΜΑΤ
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=978689
http://www.tvxs.gr/v4004
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009
"Κοίτα γύρω σου.Είναι στ’ αλήθεια ό,τι ονειρευόσουν όσα βλέπεις; Θέλω να μου πεις αν τα βράδια ήσυχος κοιμάσαι..."
Υπάρχουν πολλοί που ρωτάνε:
-γιατί κατεβαίνουμε συνεχώς στους δρόμους;
-γιατί δεν σταματάμε να πάμε σπίτια μας, για να ψωνίσουν με την ησυχία τους οι υπόλοιποι, ως καλοί και φιλήσυχοι καταναλωτές;
Η απάντηση μπορεί να έρθει επαρκώς μέσα από τους παρακάτω στίχους.
Δεν ξέρω πόσα θα αναγνωρίσετε εσείς εδώ μέσα από την καθημερινότητά σας…
Ξέρω όμως πως εγώ βλέπω ένα μεγάλο κομμάτι αυτών που ζούμε και που μας βασανίζουν και μας εγκλωβίζουν μέρα με τη μέρα.
Όταν κατεβαίνουμε στο δρόμο κατεβαίνουμε για να πολεμήσουμε όλα αυτά που αναφέρονται πιο κάτω.
Η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από μέσα μας, αλλά να μην μείνει εκεί-να επεκταθεί στους γύρω μας.
Εσύ ο ίδος θέλεις να αλλάξει κάτι ή είσαι ευχαριστημένος με την πραγματικότητα την οποία ζεις καθημερινά;
ΜΟΝΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΙΣΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ.
ΟΤΑΝ ΘΕΣ ΚΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙΣ.
{1}«Είμαι ξύπνιος ή βλέπω όνειρο;Ναρκωμένα ζόμπι μετακινούνται μαζικά προς κεντρικούς προορισμούς.Προσοχή δεν είναι βόλτα, ούτε καν αγώνας επιβίωσης…απλά κανιβαλισμός.
Στόχος τους: η εργασία και δικαίωμα στην κατανάλωση σκουπιδιών, μέχρι να γίνουν ένα με αυτά και να πέσουν σε μόνιμο λήθαργο.
Τελικά δεν είναι ζόμπι.Είναι άνθρωποι.
Πάει καιρός απ’ την τελευταία φορά που δαιμονίστηκα κι άρχισα να φωνάζω:
-Σταματήστε τη γη, γυρίζει υπερβολικά γρήγορα και με έχει πιάσει ναυτία.
Πριν καλά καλά το καταλάβω άρχισα να κάθομαι και να πέφτω από θρανία σε θρανία (κι άλλα θρανία κι άλλα θρανία κι άλλα θρανία…).
Εξεταστικές, πτυχιακές, πρακτικές, δώσαν τη θέση τους σε καθηγητές, σχολές, δουλειές και πριν ακόμα πάρω τον πρώτο μου μισθό, μου ‘χε έρθει και το χαρτί μου για να πάω στρατό.Κάνω τη θητεία μου 25 χρόνια τώρα-τι ωραίος σαρκασμός?
Είτε είναι τούρκος, είτε αλβανός ή μαλάκας μ’ αυτοκίνητο: νούμερο ένας μου εχθρός.
Διαρκείς πονοκεφάλους και μετρώ πιο εύκολα τις μέρες που είμαι υγιής απ’ όσο είμαι άρρωστος.
Τα βράδια βλέπω εφιάλτες πως πέθανα, όμως κάθε φορά που ξυπνώ, πιστεύω όλο και περισσότερο ότι θα ζήσω αιώνια…
Μου αρκεί να βρω 2 ανθρώπους να συζητώ.Ένας να προσποιείται ότι μ’ ακούει και ένας ότι με καταλαβαίνει, πριν αρχίσει να με μαχαιρώνει πισώπλατα.
Δεν ξέρω εγώ, τα έντονα συναισθήματα μπορούν να πουν περισσότερα απ’ τα λόγια-ίσως και τα 2 να είναι ψεύτικα, όπως ο χρόνος μου που τρέχει ανάποδα.
Η ζωή κυλάει μια ανάσα τη φορά και σε κάθε ανάσα θέλω να λέω κάτι που ν’ αξίζει.
Συνήθως επαναλαμβάνω πράγματα ήδη ειπωμένα και ρίχνω το φταίξιμο στην ηχώ.
Την επομένη φορά που θα θελήσω να γράψω στίχους, δεν θα προσπαθήσω καν:
θα αντιγράψω μερικούς από κάποιον καλύτερό μου, αρκεί να μην έχει κατοχυρώσει τα πνευματικά του δικαιώματα…
Ο κόσμος κοιμάται και η τύχη με δουλεύει. κόσμος φοβάται και η τύχη με ζηλεύει.
Ο κόσμος κοιμάται και η τύχη με χαζεύει.Ο κόσμος λυπάται και η τύχη με δουλεύει.
Ο κόσμος κοιμάται και η τύχη με δουλεύει.Ο κόσμος φοβάται και η τύχη με ζηλεύει.
Ο κόσμος θυμάται και η τύχη με χαζεύει.Ο κόσμος λυπάται και η τύχη με δουλεύει.
Μια μόλυνση έχει αρχίσει να επηρεάζει τα λογικά μου και μιλά για μένα όταν θέλω να φανώ ευγενικός ή να προσποιηθώ ότι έχω πλούσιο λεξιλόγιο.Το πραγματικό μου είναι γεμάτο βρισιές και μισοέξυπνες ατάκες για να πουλήσω μούρη μπας και τα καταφέρω να ρίξω καμιά γκόμενα.
Κάποιοι στοιχηματίζουν το πότε θα πεθάνει η μάνα τους, ενώ όταν κάποιος αιμορραγεί δίπλα τους, τραβιούνται να μην τους λερώσει.
Άλλοι φτιάξαν παραμύθια και κλείστηκαν στον κόσμο τους.Άλλοι θέλησαν τον κόσμο τους και ζήσαν για λίγο μόνο.Και άλλοι πήγαν κόντρα και το πλήρωσαν ακριβά.Μερικοί πληρωθήκαν καλά και τα ξεχάσαν όλα.
Είμαστε ζωντανοί σήμερα και το χρωστάμε στους προγόνους μας που ήταν πολύ υπάκουοι και στην τύχη που δεν μας έστειλε να γεννηθούμε σε χώρες του τρίτου κόσμου.
Ένα χάος με μορφή χιονοστιβάδας παραμονεύει να μας παρασύρει,Ένας πλανήτης χωρισμένος στα 2 προσπαθεί να ισορροπήσει χωρισμένος σε θύματα και θεατές.
Ακροβατώ ανάμεσα στο καλό και στο κακό-κρυφοπαρακαλώντας να πέσω με τη μούρη στο δεύτερο.Τότε θα ‘μαι έτοιμος να τους κλέψω όλους, να τους γεμίσω ψέματα, κι αν δεν μπορώ να τους εξολοθρεύσω, θα μάθω να τους χαμογελώ και θα βάλω υποψηφιότητα για πρωθυπουργός.
Μέχρι τότε το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τους βλέπω να κοιμούνται.»
Μήπως πολλοί είμαστε έτσι (λίγο ή πολύ);
Και αν είμαστε, τι κάνουμε γι αυτό;
Το μεταφέρουμε με άλλα λόγια και επιχειρήματα-δικαιολογίες να το στηρίζουν ούτως ώστε να μην φαίνεται άσχημο;
Ή δρούμε με όποιον τρόπο μπορούμε;
Είτε πολιτική είτε οικολογία-αναπόφευκτα σχετίζονται-το μόνο που μας μένει είναι ο ακτιβισμός.
Ας μην μισήσουμε τον εαυτό μας για όσα δεν κάνουμε, αφού μπορούμε να τον αγαπήσουμε για όσα θετικά κάνουμε.
{2}«Όσο το σπίτι μου είναι εντάξει δεν πρόκειται να νοιαστώ για το ποιος απειλεί τον πλανήτη, ξέρω υπάρχει πρόβλημα με το νερό, αλλά ο πολιτισμός μας φροντίζει όπου δεν υπάρχει ύδρευση να υπάρχει και μια κόκα-κόλα, για να γλιτώσουμε κατανάλωση προτείνω από τώρα να αρχίσουμε να σκοτώνουμε ζώα..
Όσα περισσότερα κατοικίδια πεθάνουν τόσο λιγότερα αφεντικά, σαν να λεμέ με ένα σπάρο δυο τρυγόνια.
Χρειαζόμαστε κρέας για τροφή αλλά η επιστήμη μας έχει ήδη ένα μυρωδάτο πιάτο συνθετικά και ένα καρκίνο για επιδόρπιο, δεν φοβάμαι όμως μια ασθένεια πεθαίνει όσο δεν υπάρχουν άλλοι ξενιστές, έτσι η δικιά μας ανώτερη φυλή είμαι σίγουρος θα επικρατήσει.
Κάπου άκουσα ότι οι πάγοι έχουν αρχίσει να λιώνουν, όμως το ψυγείο μου είναι συνεχεία στην πρίζα, δεν μου άρεσε ποτέ το χιόνι, ούτε οι χιονάνθρωποι, ούτε οι γαμημένοι Εσκιμώοι, μου είπαν ότι υπάρχουν περιοχές στην υδρόγειο που διαλύονται αλλά σε αυτές δεν θα μπορούσα να πάω με το αμάξι, ούτε καν να τις δω με το κιάλι. Έχω ακόμα μια απορία αν ένα δέντρο πέσει στο χώμα και δεν υπάρχει κανείς σε ακτίνα χιλιομέτρων λες και τότε να κάνει θόρυβο;
Δεν με ενδιαφέρει αν υπάρχει φύση όσο μπορεί το Χόλυγουντ να φτιάχνει ωραία σκηνικά και αν θελήσω να δω ωραία τοπία θα αγοράσω card-postal από το περίπτερο και θα τα τοποθετήσω πάνω στο γραφείο μου.
Σιγά μην αρχίσουμε να διαφωνούμε ενώ μπορούμε να πάμε για ψώνια, το πλαστικό διαρκεί περισσότερο από το χάρτινο, άρα καλό για την τσέπη μου, αυτό δεν ονομάζεται καταναλωτική συνείδηση;
Ο κόσμος διοικείται από τεχνοκράτες, άνθρωποι με ευαισθησίες είναι περιττοί όσο και η πλούσια βλάστηση, η τσιμεντοποίηση επιβάλει γκρίζο μέχρι όπου φτάνει το μάτι σου.
Οι ρυθμοί ζωής είναι πολύ γρήγοροι για να καθυστερούμε πατώντας λάσπες.
Δώδεκα χρονιά πήγα σχολείο μόνιμο μάθημα θρησκευτικά, «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» το τρίπτυχο που να θυμόμαστε οικολογία ρε παιδιά;Υιοθέτησα αμάσητα τις αρχές που με ταΐσατε, έμαθα να δουλεύω σαν μηχανή και να καταναλώνω τα μέγιστα δυνατά.
Μου ζητήσατε να σώσω το περιβάλλον αλλά οι κυβερνήσεις σας έχουν τα πυρηνικά.
Θέλω αμάξι, πλωτό και μπόλικα μουνιά και το μόνο πράσινο που μπορεί να μου τα προσφέρει αυτά είναι το χρήμα και για αυτό θα πολεμήσω, για τίποτα άλλο.
Σώστε το περιβάλλον μόνοι σας, να πάτε να γαμηθείτε αν δεν τα καταφέρετε,
να πεθάνετε όλοι, δεν με νοιάζει τίποτα.»
Υ.Γ.:Οι παραπάνω στίχοι είναι από τραγούδια τα οποία βρίσκονται εδώ και εδώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
